31/10/2009

taca-pulta




cando espertei, a gaiola seguía aí, mofándose de nós. O fume que nos venderon axuda a esquecer. Por iso ninguén se acorda da vida anterior ós barrotes.
Ó final, o sistema conseguiu chutarme, así que tardarei en reaccionar. Pero en canto estea preparada seguirei a construír a catapulta que deseñei de pequena. E con ela romperei a túa celda; para que sexas libre, para que poidas despegar…