...porque en Tijuana, as “Calaveras” non sabemos chorar, pero rebentamos en suor de revolución cando deixamos os corazóns en primeira liña de batalla, cantando:
“O minha maconha
Minha torcida
Minha querida
Minha galera”
coa conciencia aturdida tras comprobar que neste mundo “Todo sería mentira”
de non ser pola verdadeira amizade.
Um comentário:
Boas, son un seguidor incondicional deste músico con sangue galega e alégrame saber que non somos poucos os que apreciamos, non só a súa música, senón tamén a mensaxe que deixa co seu exemplo vital. Un saúdo e noraboa polo blogue.
Postar um comentário